به گزارش شهرآرانیوز؛ برای اینکه جوانان محله را کنارهم جمع کند، تیم فوتبال وحدت را پایهگذاری و لباس ورزشی برای تیم تهیه کرد. به بازیهای تیمملی و باشگاه ابومسلم علاقه زیادی داشت و حتی برای مسابقات ابومسلم که در تهران برگزار میشد، به آنجا میرفت. مهدی فرزند ارشد خانواده بود و اول آذر ۱۳۴۲ متولد شد.
از کودکی و نوجوانی از کارکردن ننگ نداشت، هرکاری از برفروبی گرفته تا بنایی و فروش لباس در بازار انجام میداد. مادر شهید درباره صفات او میگوید: «از صفات خوب مهدی این بود که دروغ نمیگفت.» وی با اشاره به فعالیت و حضور شهید در راهپیماییهای قبل از انقلاب و ابتکار عملش ادامه داد: «قبل از انقلاب در راهپیماییها شرکت فعال داشت، با ابتکار و خلاقیت با خاک اره مرگ بر شاه نوشته و آتش زده بود یا از کارهای دیگرش این بود که بهدلیل خط و نقاشی خوبی که داشت، اشعار را روی دیوارها و پرچمها مینوشت.
اولینبار تمثال حضرت امام را کشید و در بیشتر راهپیماییها همراه خود داشت.» قصه شهادت مهدی منصوبزاده از زبان همرزمش اینگونه تعریف میشود: «اول اسفند ۱۳۶۶ در یکی از مأموریتها برای شناسایی عازم منطقه شدیم. چهار نفر بودیم. هنگامی که به سنگر کمین رسیدیم، شهید مهدی به من گفت در سنگر بمانم تا آنان بروند و منطقه را شناسایی کنند. تقریبا ۱۰ دقیقه بعد ناگهان صدای انفجاری آمد. پیکر شهید را بعدا برداشتیم و در مزار شهدای ابرده به خاک سپردیم.»